کلام مولا امیرالمومنین علیه السلام  را که می خوانی پر است از نکوهش دلدادگی به دنیا . 

«دنیا خانه ایست که مهر نیستی بر آن نقش بسته و برای ساکنانش کوچ رقم خورده است. با این همه بسیاری از مردم قصد ماندن در آن را دارند و بنایش را بزرگ می شمارند در حالی که شیرینی و خرمی آن برای جوینده اش با شتاب می گذرد و دل هر بیننده ای را فریبانه در خود می پیچد ... رحمت خدا بر شما باد از دنیا کوچ کنید... .» (مفاتیح الجنان خطبه روز عید فطر)

آری حکایت دنیا همین است. رنگارنگی و گونه گون بودن دقیقه ها و لحظه ها. یک  روز هیجده هزار نفر دست بیعت به سفیر حسین علیه السلام می دهند و یک روز غریبانه از بام قصر به پایین می افکنندش.

امام حسین علیه السلام نیز فرزند مولاست و تغیر احوال دنیا را خوب می شناسد. سیره او همان سیره امیرالمومنین است «و اسیرُ بسیرة جَدّی و ابی علی بن ابیطالب»(بحارالانوار، ج 44، ص 329)